Πολλοί έχουμε γοητευτεί από το τραγούδι και πολλές χορωδίες το έχουμε χιλιοτραγουδήσει. Πόσα όμως ξέρουμε γι’ αυτό;
Όπως λέει ο εμπνευστής του βίντεο, Άγγελος Κοβότσος, «Ο Φράνκο Κορλιάνο έγραψε αυτό το όμορφο τραγούδι τη δεκαετία του ’70. Ο πρωτότυπος τίτλος ήταν «το κλάμα» και είναι η ιστορία ενός αποχαιρετισμού, όπως μου είπε ο Φράνκο κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης. Ο σύζυγος αφήνει την οικογένεια και η γυναίκα κλαίει καθώς δεν γνωρίζει αν θα γυρίσει πίσω. Ήταν ο καιρός της μεγάλης μετανάστευσης από τη Νότιο Ιταλία στο Βορρά και την κεντρική Ευρώπη κατά τη δεκαετία του ’60».
Η γλώσσα είναι η νεοελληνική της κάτω Ιταλίας, γνωστή ως Κατωιταλική ή Γραικάνικη διάλεκτος (ή Γραικάνικα) και οι στίχοι στο πρωτότυπο έχουν ως εξής:
Telo na mbriakefto na mi’ ppensefso
na klafso ce na jelaso telo arte vrai
ma mali rraggia evo e’ nna kantaliso
sto fengo e’ nna fonaso: o andramu pai!E antropi ste’ mas pane, ste’ ttarassune
N’arti kali ‘us torume ettu s’ena chrono
E’ tui e zoi-mma? E’ tui e zoi, Kriste-mu?
Mas pa’ ‘ci sti Germania kleonta ma pono-Tata, jati e’ nna pai? Pemma, jati
-Jati tui ene e zoi, mara pedia
O ttechuddhi polema ce tronni
na lipariasi ‘us patrunu m’utti fatiaSte kuo ti banda ce ste kuo itto sono
steo ettu ma ‘sa ce ste penseo sto treno
penseo sto skotino citti miniera
pu polemonta eci peseni o jeno
Τι σημαίνουν όμως; Με βάση την ανάρτηση που βρήκαμε στην ομάδα Any Language at All blog official fan club #1 από τον Δημήτρη Χριστούλια η μετάφραση στα νέα ελληνικά είναι η εξής:
Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι
να κλάψω και να γελάσω θέλω τούτο το βράδυ
με πολλή οργή να τραγουδήσω
o άντρας μου πάει.-Οι άντρες μας πάνε, φεύγουν
Αν πάνε όλα καλά, θα ιδωθούμε σ’ ένα χρόνο
Αυτή είναι η ζωή μας, Χριστέ μου
Πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο.-Μπαμπά γιατί πρέπει να πας; Πες μου γιατί
-Γιατί έτσι είναι η ζωή,καημένα παιδάκια
Ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει
για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του.Ακούω την μπάντα,ακούω τη μουσική
Είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο
σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο
όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος.